นกดุเหว่าเห็นขนของห่านช่างงดงามสะดุดตาเหลือเกิน จึงคอยสังเกต...อ่านต่อ
เล่ากันว่า นกยูงไม่ได้มีขนงดงามซึ่งมันภาคภูมิใจเหลือเกินเช่นนี้มาตั้งแต่แรก...อ่านต่อ
ชายสองคนร่วมเดินทางไปด้วยกัน พอกลางวันแสงแดดเริ่มร้อนแรง...อ่านต่อ
อีกาตัวหนึ่งซึ่งใครๆ ก็รู้ดีว่ามันดำราวกับถ่าน รู้สึกอิจฉาหงส์ เพราะขนของหงส์มีสีขาวผุดผ่องดุจดั่งหิมะบริสุทธิ์...อ่านต่อ
นิทานอีสปเรื่อง : ราชสีห์กับคนตัดต้นไม้
เมื่อปืนขึ้นไปนั่งเล่นบนหลังคาบ้านได้ เด็กน้อยผู้แสนชุกซนก็ดีอกดีใจเป็นยิ่งนัก...อ่านต่อ
นิทานอีสปเรื่อง : หมาป่ากับคนเลี้ยงแกะ
กาลครั้งหนึ่ง แมวกับหมาจิ้งจอกออกเดินทางไปด้วยกัน ระหว่างเดินทางพวกมันก็หาเสบียง...อ่านต่อ
สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่าถึงประวัติชีวิตของพวกตน...อ่านต่อ
นิทานอีสปเรื่อง : กระต่ายกับหูของมัน
นิทานอีสปเรื่อง : นกอินทรีกับเต่าทอง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง นิทานรักของสองเรา บรรดาสัตว์ทั้งหลายได้มีการจัดงานเลี้ยงรื่นเริง...อ่านต่อ
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว
มีชายสองคนเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก ๆ ชื่อ ทิศกับโทน แต่ก็มีนิสัยที่ต่างกัน ทิศมีนิสัยโลภมาก ส่วนโทนเป็นคนขี้อิจฉา วันหนึ่งทั้งสองมีความทุกข์จึงพากันไปไหว้เจ้าปู่พญานาคที่ชาวบ้านในหมู่บ้านนับถือ เจ้าปู่รู้ว่านิสัยของทั้งสองเป็นอย่างไร จึงปรากฏตัวและบอกว่า “จะให้พรวิเศษแก่คนแรกที่ข้อ ส่วนอีกคนก็ได้ผลเป็นสองเท่าของคนแรก” ทิศผู้โลภมากจึงบอกให้โทนขอก่อน ส่วนโทนขี้อิจฉาก็รู้ทันเลยขอว่า “ขอให้ตัวเองตาบอกข้างหนึ่ง” เจ้าปู่จึงให้พรตามคำขอ ผลก็คือความโลภทำให้เจ้าทิศตาบอดสองข้าง และเจ้าโทนก็ต้องตาบอดข้างหนึ่ง เป็นการสั่งสองให้ทั้งคนโลภและคนขี้อิจฉา นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความโลภและความอิจฉาจะนำความเสียหายมาสู่ตัวเองได้